сятча́тка, -і, ДМ -тцы, ж.

Унутраная святлоадчувальная абалонка вока.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

сятча́тка

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. сятча́тка
Р. сятча́ткі
Д. сятча́тцы
В. сятча́тку
Т. сятча́ткай
сятча́ткаю
М. сятча́тцы

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

сятча́тка ж., анат. сетча́тка

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

сятча́тка, ‑і, ДМ ‑тцы, ж.

Унутраная святлоадчувальная абалонка вока.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

сетча́тка анат. сятча́тка, -кі ж.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

рэці́на, ‑ы, ж.

Спец. Святлоадчувальная абалонка вока; сятчатка.

[Ад лац. retina — сятчатка.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

рети́на анат. рэці́на, -ны ж., сятча́тка, -кі ж.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

сеткава́ты, ‑ая, ‑ае.

Зроблены з сеткі (у 1, 2 знач.); з’яўляецца сеткай. Сеткаваты чарпак. // З сеткай (у 2 знач.). Сеткаваты фільтр. // Які мае выгляд сеткі (у 1, 2 знач.); падобны на сетку. Сеткаваты ўзор.

•••

Сеткаватая абалонка — унутраная святлоадчувальная абалонка вока; сятчатка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)