сястры́н

прыметнік, прыналежны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. сястры́н сестрына́ сестрыно́ сястры́ны
Р. сястры́нага сестрыно́й
сестрыно́е		 сестрыно́га сястры́ных
Д. сястры́наму сестрыно́й сестрыно́му сястры́ным
В. сястры́н (неадуш.)
сястры́нага (адуш.)		 сестрыну́ сестрыно́ сястры́ны (неадуш.)
сястры́ных (адуш.)
Т. сястры́ным сестрыно́й
сестрыно́ю		 сестрыны́м сястры́нымі
М. сястры́ным сестрыно́й сестрыны́м сястры́ных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, prym2013, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

сястры́н сестри́н, сестры́;

с. сын — сестри́н сын, сын сестры́

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

сястры́н, сестрына, сестрыно.

Які належыць сястры (у 1 знач.), уласцівы сястры. Сястрын абавязак. □ І раптам добры жаль ахапіў Майчына сэрца. Яна хутка прайшла ў сястрын пакой. Караткевіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

сястра́, -ы́, мн. сёстры і (з ліч. 2, 3, 4) сястры́, сясцёр, ж.

1. Кожная з дачок у адносінах да іншых дзяцей гэтых жа бацькоў.

Родная с.

Дваюрадная (стрыечная) с.

2. Асоба сярэдняга медыцынскага персаналу ў лячэбнай установе.

Медыцынская с.

Хірургічная с.

3. Манашка.

○

Малочная сястра — дачка мамкі ў адносінах да выкармленых ёю чужых дзяцей, а таксама выкармленая дзяўчынка ў адносінах да дзяцей мамкі.

Міласэрная сястра — медыцынская сястра, якая дапамагае хворым, раненым.

Сястра-гаспадыня — асоба, якая загадвае гаспадаркай, бялізнай, інвентаром і інш. у лячэбных і дзіцячых установах.

|| памянш. сястры́ца, -ы, мн. -ы, -ры́ц, ж. (да 1 і 2 знач.) і сястры́чка, -і, ДМ -чцы, мн. -і, -чак, ж. (да 1 і 2 знач.).

|| прым. сястры́н, сестрына́, сестрыно́ (да 1 знач.) і сястры́нскі, -ая, -ае (да 1 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

се́стрин сястры́н;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)