сяржа́нт
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
сяржа́нт |
сяржа́нты |
| Р. |
сяржа́нта |
сяржа́нтаў |
| Д. |
сяржа́нту |
сяржа́нтам |
| В. |
сяржа́нта |
сяржа́нтаў |
| Т. |
сяржа́нтам |
сяржа́нтамі |
| М. |
сяржа́нце |
сяржа́нтах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
Сяржа́нты
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы
|
мн. |
| Н. |
Сяржа́нты |
| Р. |
Сяржа́нтаў |
| Д. |
Сяржа́нтам |
| В. |
Сяржа́нты |
| Т. |
Сяржа́нтамі |
| М. |
Сяржа́нтах |
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)