Сянно́е

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, субстантываваны, ад’ектыўнае скланенне

адз.
н.
Н. Сянно́е
Р. Сянно́га
Д. Сянно́му
В. Сянно́е
Т. Сянны́м
М. Сянны́м

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

сянны́

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. сянны́ сянна́я сянно́е сянны́я
Р. сянно́га сянно́й
сянно́е		 сянно́га сянны́х
Д. сянно́му сянно́й сянно́му сянны́м
В. сянны́ (неадуш.)
сянно́га (адуш.)		 сянну́ю сянно́е сянны́я (неадуш.)
сянны́х (адуш.)
Т. сянны́м сянно́й
сянно́ю		 сянны́м сянны́мі
М. сянны́м сянно́й сянны́м сянны́х

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)