сяна́жны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. сяна́жны сяна́жная сяна́жнае сяна́жныя
Р. сяна́жнага сяна́жнай
сяна́жнае		 сяна́жнага сяна́жных
Д. сяна́жнаму сяна́жнай сяна́жнаму сяна́жным
В. сяна́жны (неадуш.)
сяна́жнага (адуш.)		 сяна́жную сяна́жнае сяна́жныя (неадуш.)
сяна́жных (адуш.)
Т. сяна́жным сяна́жнай
сяна́жнаю		 сяна́жным сяна́жнымі
М. сяна́жным сяна́жнай сяна́жным сяна́жных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

сяна́жны с.-х. сена́жный

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

сяна́жны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да сенажу. Сянажная вежа.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

сяна́ж, сенажу́, м.

Падвяленая здробненая трава, звычайна прасаваная, якая захоўваецца ў спецыяльных герметычна закрытых сховішчах і выкарыстоўваецца як багаты вітамінамі прэсны корм для жывёлы.

С. з люцэрны.

|| прым. сяна́жны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

сена́жный сяна́жны;

сена́жные сооруже́ния сяна́жныя збудава́нні;

сена́жный комба́йн сяна́жны камба́йн.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)