сямікла́сніца

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. сямікла́сніца сямікла́сніцы
Р. сямікла́сніцы сямікла́сніц
Д. сямікла́сніцы сямікла́сніцам
В. сямікла́сніцу сямікла́сніц
Т. сямікла́сніцай
сямікла́сніцаю		 сямікла́сніцамі
М. сямікла́сніцы сямікла́сніцах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

сямікла́сніца ж. семикла́ссница

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

сямікла́сніца, ‑ы, ж.

Жан. да сямікласнік.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

сямікла́снік, -а, мн. -і, -аў, м.

Вучань сёмага класа.

|| ж. сямікла́сніца, -ы, мн. -ы, -ніц.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

семикла́ссница сямікла́сніца, -цы ж.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)