сямікла́сны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
сямікла́сны |
сямікла́сная |
сямікла́снае |
сямікла́сныя |
| Р. |
сямікла́снага |
сямікла́снай
сямікла́снае |
сямікла́снага |
сямікла́сных |
| Д. |
сямікла́снаму |
сямікла́снай |
сямікла́снаму |
сямікла́сным |
| В. |
сямікла́сны (неадуш.)
сямікла́снага (адуш.) |
сямікла́сную |
сямікла́снае |
сямікла́сныя (неадуш.)
сямікла́сных (адуш.) |
| Т. |
сямікла́сным |
сямікла́снай
сямікла́снаю |
сямікла́сным |
сямікла́снымі |
| М. |
сямікла́сным |
сямікла́снай |
сямікла́сным |
сямікла́сных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
сямікла́сны семикла́ссный
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
сямікла́сны, ‑ая, ‑ае.
1. Які мае сем класаў, складаецца з сямі класаў. Сямікласная музычная школа.
2. У аб’ёме сямі класаў. Сямікласная адукацыя.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
семикла́ссный сямікла́сны.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)