Verbum

анлайнавы слоўнік

сяме́йны

прыметнік, якасны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	сяме́йны	сяме́йная	сяме́йнае	сяме́йныя
Р.	сяме́йнага	сяме́йнай сяме́йнае	сяме́йнага	сяме́йных
Д.	сяме́йнаму	сяме́йнай	сяме́йнаму	сяме́йным
В.	сяме́йны (неадуш.) сяме́йнага (адуш.)	сяме́йную	сяме́йнае	сяме́йныя (неадуш.) сяме́йных (адуш.)
Т.	сяме́йным	сяме́йнай сяме́йнаю	сяме́йным	сяме́йнымі
М.	сяме́йным	сяме́йнай	сяме́йным	сяме́йных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

сяме́йны

прыметнік, адносны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	сяме́йны	сяме́йная	сяме́йнае	сяме́йныя
Р.	сяме́йнага	сяме́йнай сяме́йнае	сяме́йнага	сяме́йных
Д.	сяме́йнаму	сяме́йнай	сяме́йнаму	сяме́йным
В.	сяме́йны (неадуш.) сяме́йнага (адуш.)	сяме́йную	сяме́йнае	сяме́йныя (неадуш.) сяме́йных (адуш.)
Т.	сяме́йным	сяме́йнай сяме́йнаю	сяме́йным	сяме́йнымі
М.	сяме́йным	сяме́йнай	сяме́йным	сяме́йных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

індывідуа́льна-сяме́йны

прыметнік, адносны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	індывідуа́льна-сяме́йны	індывідуа́льна-сяме́йная	індывідуа́льна-сяме́йнае	індывідуа́льна-сяме́йныя
Р.	індывідуа́льна-сяме́йнага	індывідуа́льна-сяме́йнай індывідуа́льна-сяме́йнае	індывідуа́льна-сяме́йнага	індывідуа́льна-сяме́йных
Д.	індывідуа́льна-сяме́йнаму	індывідуа́льна-сяме́йнай	індывідуа́льна-сяме́йнаму	індывідуа́льна-сяме́йным
В.	індывідуа́льна-сяме́йны (неадуш.) індывідуа́льна-сяме́йнага (адуш.)	індывідуа́льна-сяме́йную	індывідуа́льна-сяме́йнае	індывідуа́льна-сяме́йныя (неадуш.) індывідуа́льна-сяме́йных (адуш.)
Т.	індывідуа́льна-сяме́йным	індывідуа́льна-сяме́йнай індывідуа́льна-сяме́йнаю	індывідуа́льна-сяме́йным	індывідуа́льна-сяме́йнымі
М.	індывідуа́льна-сяме́йным	індывідуа́льна-сяме́йнай	індывідуа́льна-сяме́йным	індывідуа́льна-сяме́йных

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

асабі́ста-сяме́йны

прыметнік, адносны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	асабі́ста-сяме́йны	асабі́ста-сяме́йная	асабі́ста-сяме́йнае	асабі́ста-сяме́йныя
Р.	асабі́ста-сяме́йнага	асабі́ста-сяме́йнай асабі́ста-сяме́йнае	асабі́ста-сяме́йнага	асабі́ста-сяме́йных
Д.	асабі́ста-сяме́йнаму	асабі́ста-сяме́йнай	асабі́ста-сяме́йнаму	асабі́ста-сяме́йным
В.	асабі́ста-сяме́йны (неадуш.) асабі́ста-сяме́йнага (адуш.)	асабі́ста-сяме́йную	асабі́ста-сяме́йнае	асабі́ста-сяме́йныя (неадуш.) асабі́ста-сяме́йных (адуш.)
Т.	асабі́ста-сяме́йным	асабі́ста-сяме́йнай асабі́ста-сяме́йнаю	асабі́ста-сяме́йным	асабі́ста-сяме́йнымі
М.	асабі́ста-сяме́йным	асабі́ста-сяме́йнай	асабі́ста-сяме́йным	асабі́ста-сяме́йных

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

шлю́бна-сяме́йны

прыметнік, адносны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	шлю́бна-сяме́йны	шлю́бна-сяме́йная	шлю́бна-сяме́йнае	шлю́бна-сяме́йныя
Р.	шлю́бна-сяме́йнага	шлю́бна-сяме́йнай шлю́бна-сяме́йнае	шлю́бна-сяме́йнага	шлю́бна-сяме́йных
Д.	шлю́бна-сяме́йнаму	шлю́бна-сяме́йнай	шлю́бна-сяме́йнаму	шлю́бна-сяме́йным
В.	шлю́бна-сяме́йны (неадуш.) шлю́бна-сяме́йнага (адуш.)	шлю́бна-сяме́йную	шлю́бна-сяме́йнае	шлю́бна-сяме́йныя (неадуш.) шлю́бна-сяме́йных (адуш.)
Т.	шлю́бна-сяме́йным	шлю́бна-сяме́йнай шлю́бна-сяме́йнаю	шлю́бна-сяме́йным	шлю́бна-сяме́йнымі
М.	шлю́бна-сяме́йным	шлю́бна-сяме́йнай	шлю́бна-сяме́йным	шлю́бна-сяме́йных

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

радзі́ны, -ін.

1. Нараджэнне дзіцяці.

2. Сямейнае святкаванне, звязанае з нараджэннем дзіцяці.

Спраўляць р.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

про́звішча, -а, мн. -ы, -аў, н.

Спадчыннае сямейнае найменне, якое дадаецца да ўласнага асабістага імя.

Дзявочае п. (да замужжа).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

скле́іцца, 1 і 2 ас. не ўжыв., скле́іцца; зак.

1. Змацавацца пры дапамозе клею, зліпнуцца ад чаго-н. клейкага.

Паперы склеіліся.

2. перан. Наладзіцца, аднавіцца (разм.).

Справа склеілася.

Сямейнае жыццё склеілася.

|| незак. скле́йвацца, -аецца.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

Пастанаве́нне ’пастанова, палажэнне, умова’ (Нас.), ст.-бел. постановенье (XV ст.). Са ст.-польск. postanowienie ’тс’, ’сталасць’, ’сямейнае палажэнне’, ’дзяржаўная канстытуцыя’, ’план’ і інш.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

сяме́йны, ‑ая, ‑ае.

1. Які мае сям’ю (у 1 знач.), не адзінокі. [Павел Іванавіч:] — Сямейны чалавек [шафёр] ужо: жонка і двое дзяцей. Кулакоўскі. / у знач. наз. сяме́йны, ‑ага, м.; сяме́йная, ‑ай, ж. Дом адпачынку для сямейных.

2. Які мае адносіны да сям’і (у 1 знач.); звязаны з сям’ёй, з жыццём сям’і. Сямейнае выхаванне. Сямейны альбом. Сямейнае шчасце. Сямейная сцэна. □ Ад бабкі-старожкі Лабановіч збольшага ведаў сямейнае жыццё пана падлоўчага. Колас. [Вера Адамаўна] паехала ад нас па сямейных абставінах. Ермаловіч. У той жа дзень склікана была сямейная нарада. Крапіва. // Прызначаны для сям’і. Куцця была толькі асноваю сямейнай вячэры. Якімовіч. Там [у райкоме] сказалі, што ёсць свабодная сямейная пуцёўка на курорт. Кірэйчык. // перан. Прыветны, унутраны, дамашні. Сямейныя справы. □ Віктар неяк нечакана пераключыўся з сямейнай на літаратурную гаворку. Кавалёў.

3. Які грунтуецца на сямейнасці (у 2 знач.). Сямейны падыход у падборы кадраў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)