сяда́лішчны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. сяда́лішчны сяда́лішчная сяда́лішчнае сяда́лішчныя
Р. сяда́лішчнага сяда́лішчнай
сяда́лішчнае		 сяда́лішчнага сяда́лішчных
Д. сяда́лішчнаму сяда́лішчнай сяда́лішчнаму сяда́лішчным
В. сяда́лішчны (неадуш.)
сяда́лішчнага (адуш.)		 сяда́лішчную сяда́лішчнае сяда́лішчныя (неадуш.)
сяда́лішчных (адуш.)
Т. сяда́лішчным сяда́лішчнай
сяда́лішчнаю		 сяда́лішчным сяда́лішчнымі
М. сяда́лішчным сяда́лішчнай сяда́лішчным сяда́лішчных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

сяда́лішчны седа́лищный;

с. нерв — седа́лищный нерв

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

сяда́лішчны, ‑ая, ‑ае.

Які знаходзіцца ў вобласці таза, ягадзіц. Сядалішчны нерв.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

сяда́лішча, -а, н.

Частка чалавечага цела, на якую садзяцца; ягадзіцы.

|| прым. сяда́лішчны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

седа́лищный анат. сяда́лішчны;

седа́лищный нерв сяда́лішчны нерв.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)