сэ́рум

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. сэ́рум
Р. сэ́руму
Д. сэ́руму
В. сэ́рум
Т. сэ́румам
М. сэ́руме

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

сэ́рум, -му м., мед. се́рум

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

сэ́рум, ‑у, м.

Сываратка крыві.

[Лац. serum.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)