сэ́ндвіч

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. сэ́ндвіч сэ́ндвічы
Р. сэ́ндвіча сэ́ндвічаў
Д. сэ́ндвічу сэ́ндвічам
В. сэ́ндвіч сэ́ндвічы
Т. сэ́ндвічам сэ́ндвічамі
М. сэ́ндвічы сэ́ндвічах

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

са́ндвич и сэ́ндвич кул. са́ндвіч, -ча м.; сэ́ндвіч, -ча м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)