сы́шчыцкі

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. сы́шчыцкі сы́шчыцкая сы́шчыцкае сы́шчыцкія
Р. сы́шчыцкага сы́шчыцкай
сы́шчыцкае		 сы́шчыцкага сы́шчыцкіх
Д. сы́шчыцкаму сы́шчыцкай сы́шчыцкаму сы́шчыцкім
В. сы́шчыцкі (неадуш.)
сы́шчыцкага (адуш.)		 сы́шчыцкую сы́шчыцкае сы́шчыцкія (неадуш.)
сы́шчыцкіх (адуш.)
Т. сы́шчыцкім сы́шчыцкай
сы́шчыцкаю		 сы́шчыцкім сы́шчыцкімі
М. сы́шчыцкім сы́шчыцкай сы́шчыцкім сы́шчыцкіх

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

сы́шчыцкі сы́щицкий

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

сы́шчыцкі, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да сышчыка, уласцівы сышчыку або належыць яму. Яны [лістоўкі] не тут, яны далёка, і як вачэй, панок, ні жмур, не знойдзе сышчыцкае вока яго [Данілы] лістовак і брашур. Колас.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

сы́шчык, -а, мн. -і, -аў, м.

Агент вышукной паліцыі; шпег.

|| ж. сы́шчыца, -ы, мн. -ы, -шчыц.

|| прым. сы́шчыцкі, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

сы́щицкий сы́шчыцкі, разг. шпіко́ўскі, шпе́гаўскі; (детективный) дэтэкты́ўны.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)