сыска́ны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. сыска́ны сыска́ная сыска́нае сыска́ныя
Р. сыска́нага сыска́най
сыска́нае		 сыска́нага сыска́ных
Д. сыска́наму сыска́най сыска́наму сыска́ным
В. сыска́ны (неадуш.)
сыска́нага (адуш.)		 сыска́ную сыска́нае сыска́ныя (неадуш.)
сыска́ных (адуш.)
Т. сыска́ным сыска́най
сыска́наю		 сыска́ным сыска́нымі
М. сыска́ным сыска́най сыска́ным сыска́ных

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

сыска́ны

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. сыска́ны сыска́ная сыска́нае сыска́ныя
Р. сыска́нага сыска́най
сыска́нае		 сыска́нага сыска́ных
Д. сыска́наму сыска́най сыска́наму сыска́ным
В. сыска́ны (неадуш.)
сыска́нага (адуш.)		 сыска́ную сыска́нае сыска́ныя (неадуш.)
сыска́ных (адуш.)
Т. сыска́ным сыска́най
сыска́наю		 сыска́ным сыска́нымі
М. сыска́ным сыска́най сыска́ным сыска́ных

Кароткая форма: сыска́на.

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

сыска́ны взы́сканный; полу́ченный

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

сыска́ны, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад сыскаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

взы́сканный спагна́ны; сыска́ны.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

сыска́ць, сышчу́, сы́шчаш, сы́шча; сышчы́; сыска́ны; зак.

1. што з каго. Прымусіць вярнуць сабе што-н. пазычанае каму-н.; прымусіць заплаціць.

С. сто рублёў.

Пасвішчаш, пакуль сышчаш (прымаўка).

2. каго-што. Знайсці, адшукаць (разм.).

Чорт сем пар лапцей стаптаў, пакуль такую пару сыскаў (з нар.).

|| незак. сы́скваць, -аю, -аеш, -ае.

|| наз. сы́скванне, -я, н. (да 1 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)