сы́рт

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. сы́рт сы́рты
Р. сы́рта сы́ртаў
Д. сы́рту сы́ртам
В. сы́рт сы́рты
Т. сы́ртам сы́ртамі
М. сы́рце сы́ртах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

сырт м., геогр. сырт

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

сырт геогр. сырт, род. сы́рта м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

сырт, ‑а, М ‑рце, м.

Назва спадзістых водападзелаў у Заволжы, а таксама высакагорных пашаў на Цянь-Шані.

[Цюрк.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)