сырко́вы

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. сырко́вы сырко́вая сырко́вае сырко́выя
Р. сырко́вага сырко́вай
сырко́вае		 сырко́вага сырко́вых
Д. сырко́ваму сырко́вай сырко́ваму сырко́вым
В. сырко́вы (неадуш.)
сырко́вага (адуш.)		 сырко́вую сырко́вае сырко́выя (неадуш.)
сырко́вых (адуш.)
Т. сырко́вым сырко́вай
сырко́ваю		 сырко́вым сырко́вымі
М. сырко́вым сырко́вай сырко́вым сырко́вых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

сырко́вы сырко́вый;

~вая ма́са — сырко́вая ма́сса

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

сырко́вы, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да сырка. Сырковая маса.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

сыро́к, -рка́ і -рку́, мн. -ркі́, -рко́ў, м.

1. -рку́, гл. сыр.

2. -рка́. Невялікі брусочак сыру ці сырковай або тварожнай масы ў індывідуальнай упакоўцы.

|| прым. сырко́вы, -ая, -ае (да 2 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

сырко́вый сырко́вы;

сырко́вая ма́сса сырко́вая ма́са.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)