сыраро́б
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
сыраро́б |
сыраро́бы |
| Р. |
сыраро́ба |
сыраро́баў |
| Д. |
сыраро́бу |
сыраро́бам |
| В. |
сыраро́ба |
сыраро́баў |
| Т. |
сыраро́бам |
сыраро́бамі |
| М. |
сыраро́бе |
сыраро́бах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
сыраро́б, ‑а, м.
Спецыяліст па сыраробству.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
сыроде́л сыраро́б, -ба м., сырава́р, -ра м.;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)