сыраду́тны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
сыраду́тны |
сыраду́тная |
сыраду́тнае |
сыраду́тныя |
| Р. |
сыраду́тнага |
сыраду́тнай
сыраду́тнае |
сыраду́тнага |
сыраду́тных |
| Д. |
сыраду́тнаму |
сыраду́тнай |
сыраду́тнаму |
сыраду́тным |
| В. |
сыраду́тны (неадуш.)
сыраду́тнага (адуш.) |
сыраду́тную |
сыраду́тнае |
сыраду́тныя (неадуш.)
сыраду́тных (адуш.) |
| Т. |
сыраду́тным |
сыраду́тнай
сыраду́тнаю |
сыраду́тным |
сыраду́тнымі |
| М. |
сыраду́тным |
сыраду́тнай |
сыраду́тным |
сыраду́тных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
сыраду́тны тех. сыроду́тный
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
сыраду́тны, ‑ая, ‑ае.
Спец. Звязаны з даўнейшай тэхналогіяй атрымання жалеза непасрэдна з руды шляхам аднаўлення яго вугляродам. Сырадутны працэс. // Прызначаны для атрымання жалеза такім спосабам. Сырадутная печ.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
сыроду́тный спец. сыраду́тны.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
сыра...¹ Першая састаўная частка складаных слоў са знач.:
1) сыры, у сырым выглядзе, напр.: сыравялены, сыравэнджаны;
2) які падвяргаўся толькі першаснай апрацоўцы, напр. сырадутны (старажытны спосаб вырабу жалеза непасрэдна з руды; спец.).
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)