сырава́рня
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
сырава́рня |
сырава́рні |
| Р. |
сырава́рні |
сырава́рань
сырава́рняў |
| Д. |
сырава́рні |
сырава́рням |
| В. |
сырава́рню |
сырава́рні |
| Т. |
сырава́рняй
сырава́рняю |
сырава́рнямі |
| М. |
сырава́рні |
сырава́рнях |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
сырава́рня, ‑і, ж.
Прадпрыемства, на якім вырабляюць сыры. Пані Ласоўская, старая ўдава, мела добры маёнтак, сваю сыцаварню. Дамашэвіч.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
сырова́рня сырава́рня, -ні ж.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)