Verbum

анлайнавы слоўнік

сы́пнуць гл. сыпаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

сы́пнуць

дзеяслоў, пераходны/непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

сы́пнуць сов. и однокр., разг. сыпану́ть, сыпну́ть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

сы́пнуць, ‑ну, ‑неш, ‑не; зак.

Аднакр. да сыпаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

сы́паць, -плю, -плеш, -пле; сып; сы́паны; незак.

1. што. Прымушаць падаць куды-н., паступова выпускаючы (што-н. сыпкае ці дробнае).

С. крупы курам.

С. бульбу ў кучу.

2. (1 і 2 ас. звычайна не ўжыв.). Пра дробны, часты дождж, снег: ісці, падаць.

З вечара сыпаў калючы снег.

3. перан., што, чым. Накіроўваць на каго-н. у вялікай колькасці; надзяляць, асыпаць.

С. удары.

4. перан., што, чым і без дап. Гаварыць хутка і многа (разм.).

С. жартамі.

5. перан. Імкліва бегчы, ісці, ехаць (разм.).

З хаты сыплюць дзеці.

|| аднакр. сы́пнуць, -ну, -неш, -не; -ні.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

сыпану́ць сов. и однокр., разг., см. сы́пнуць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

сыпану́ть сов., однокр., прост.

1. сыпану́ць, сыпну́ць;

2. (о пулемётной очереди, о дожде) перен. секану́ць; сыпану́ць;

3. (быстро выбежать — о многих) перен. сыпну́ць, сыпану́ць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)