сы́пать несов., прям., перен. сы́паць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

затруси́ть​I сов., прост. (засыпать, начать сыпать) зацерушы́ць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

церушы́ць несов.

1. сы́пать, труси́ть;

2. (о дожде) мороси́ть, кра́пать, накра́пывать; (о снеге) пороши́ть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

сы́паць несов., прям., перен. сы́пать;

с. жы́та ў мяшо́к — сы́пать рожь в мешо́к;

снег сы́пле — снег сы́плет;

ён шпа́рка сы́паў сло́вамі — он бы́стро сы́пал слова́ми;

сып скарэ́й дадо́му! — разг., фам. сыпь скоре́й (поскоре́е) домо́й!;

◊ с. бі́сер пе́рад сві́ннямі — мета́ть би́сер пе́ред сви́ньями;

с. соль на ра́ны — сы́пать соль на ра́ны

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

пы́рскаць несов.

1. (сыпать брызгами) бры́згать, пры́скать;

2. (опрыскивать) бры́згать, пры́скать;

3. (быстро устремляться) пры́скать;

4. перен. (смеяться) пры́скать;

5. перен. вскипа́ть, вспы́хивать

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ра́на I сущ., ж., прям., перен. ра́на;

агнястрэ́льная р. — огнестре́льная ра́на;

душэ́ўная р. — душе́вная ра́на;

◊ сы́паць соль на ра́ны — сы́пать соль на ра́ны;

хоць да ра́ны прыклада́й — как шёлковый;

жыва́я р. — жива́я ра́на

ра́на II нареч.

1. в разн. знач. ра́но;

я прыйшо́ў зана́дта р. — я пришёл сли́шком ра́но;

яшчэ́ р. абе́даць — ещё ра́но обе́дать;

2. у́тром;

за́ўтра р. — за́втра у́тром;

◊ р. ці по́зна — ра́но и́ли по́здно

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Сы́паць ’прымушаць падаць што-небудзь сыпкае ці дробнае’, ’трусіць, церушыць’, ’ісці, падаць (пра снег, дождж)’ (ТСБМ, Некр. і Байк., ТС, Бяльк., Сл. ПЗБ; ашм., Стан., Растарг.), ’пасыпаць’ (Сл. ПЗБ), ’ліць, наліваць’ (брагін., мін., Цыхун, вусн. паведамл.; Растарг.): сып воду (КСП), ’ставіць сетку’ (калінк., Арх. ГУ), ’страляць’ (гарад., Нар. ск.), сы́пацца ’падаць уніз (пра што-небудзь дробнае)’, ’здыхаць, прападаць’ (ТС), ’ліцца (пра слёзы)’ (Ян.), ’часта нараджацца’ (Юрч. Вытв.), сыпаце́ць ’ляцець; шугаць’ (Сл. ПЗБ). Укр. си́пати ’сыпаць; ліць’, рус. сы́пать ’сыпаць’, ц.-слав. сыпати, польск. sypać ’сыпаць’, дыял. ’ліць’, в.-луж. sypać, н.-луж. sypaś, чэш. sypati, славац. sypať, серб.-харв. си̏пати ’сыпаць, ліць’, славен. sípati ’сыпаць’, балг. си́пвам ’сыпаць, ліць’, макед. сипе ’тс’, ст.-слав. сыпати ’сыпаць’. Прасл. *sypati ’сыпаць’; іншая ступень чаргавання: стараж.-рус. сути, съпу ’сыпаць’, ст.-слав. соути, съпѫ ’тс’. Славянскае слова роднаснае літ. sùpti, supù ’калыхаць, люляць’, ітэратыў sūpúoti, ст.-прус. suppis ’насып’, лац. supō, ‑āre ’кідаць’ (гл. Траўтман, 293; Мюленбах-Эндзелін, 3, 1124; Фасмер, 3, 818; Шустар-Шэўц, 1400–1401; Махэк₂, 543; ЕСУМ, 5, 240–241. Борысь (590) *sypati разглядае як мнагакратны дзеяслоў ад прасл. *suti, *sъpǫ ’сыпаць’, параўн. яшчэ ст.-польск. suć, suję, каш. sëc, sëją ’сыпаць’, ст.-чэш. souti, suji ’тс’, славен. súti, spém ’тс’, якія сумесна з пазаславянскімі адпаведнікамі ўзыходзяць да і.-е. *su̯ep‑ з магчымым першасным значэннем ’рухацца туды і назад, трэсці’, адкуль у семантыцы славянскага слова рэшткі гэтага значэння ’хутка бегчы, ісці, рухацца’; гл. таксама Бязлай, 3, 344; SEK, 4, 261. Аб’яднанне значэнняў ’сыпаць’ і ’ліць’ трактуецца як іншамоўны ўплыў, параўн., напрыклад, Зінкявічус (Балта-слав. иссл. 1983, 28) адносна польск. дыял. sypać ’сыпаць’ і ’ліць’ пры літ. pílti, якое мае абодва значэнні (гл. яшчэ раней Кудзіноўскі, ABSl, 1, 225); параўн. таксама літ. seikė́ti ’вымяраць сыпкія і вадкія рэчывы’ (Буга, Rinkt., 2, 562). Больш падрабязна гл. Бланар, Зб. Дорулі, 76–83 (тут побач з іншамоўным уплывам дапускаецца і ўнутрымоўнае семантычнае развіццё).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

соль​I хим., перен. соль, род. со́лі ж.;

столо́вая соль стало́вая соль;

англи́йская соль англі́йская соль;

бертоле́това соль бертале́тавая соль;

◊

соль земли́ соль зямлі́;

вся соль в том, что… уся́ соль у тым, што…;

сы́пать соль на ра́ны сы́паць соль на ра́ны;

встреча́ть хле́бом-со́лью сустрака́ць (віта́ць) хле́бам-со́ллю;

пуд со́ли съесть пуд со́лі з’е́сці;

соль тебе́ в глаза́! (от дурного глаза) соль табе́ ў во́чы!;

атти́ческая соль аты́чная соль, дасці́пны жарт;

хлеб-со́ль хлеб-со́ль;

води́ть хлеб-со́ль (с кем) зна́цца (з кім);

забы́ть (чью) хлеб-со́ль забы́ць (чыю) хлеб-со́ль, не по́мніць зро́бленай ла́скі.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

соль I ж., в разн. знач. соль;

даба́віць со́лі ў стра́ву — доба́вить со́ли в пи́щу;

уся́ с. у тым, што... — вся соль в том, что...;

○ англі́йская с. — англи́йская соль;

бертале́тава с. — бертоле́това соль;

го́ркая с. — го́рькая соль;

каме́нная с. — ка́менная соль;

калі́йная с. — кали́йная соль;

◊ хлеб ды с. — хлеб да соль;

с. зямлі́ — соль земли́;

сустрака́ць хле́бам-со́ллю — встреча́ть хле́бом-со́лью;

пуд со́лі з’е́сці — пуд со́ли съесть;

насы́паць со́лі на хвост — насы́пать со́ли на хвост;

сы́паць с. на ра́ны — сы́пать соль на ра́ны;

с. табе́ ў во́чы! — соль тебе́ в глаза́!;

дзялі́ць хлеб і с. — дели́ть хлеб и соль;

хлеб-с. еш, а пра́ўду рэж — посл. хлеб-соль ешь, а пра́вду режь

соль II нескл., ср., муз. соль

соль III (род. со́ля) м. (денежная единица) соль

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)