сы́граны, -ая, -ае.

Які вызначаецца зладжанасцю ў працэсе ігры.

С. аркестр.

Сыграная футбольная каманда.

|| наз. сы́гранасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

сы́граны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. сы́граны сы́граная сы́гранае сы́граныя
Р. сы́гранага сы́гранай
сы́гранае		 сы́гранага сы́граных
Д. сы́гранаму сы́гранай сы́гранаму сы́граным
В. сы́граны (неадуш.) сы́граную сы́гранае сы́граныя (неадуш.)
Т. сы́граным сы́гранай
сы́гранаю		 сы́граным сы́гранымі
М. сы́граным сы́гранай сы́граным сы́граных

Іншыя варыянты: сыгра́ны.

Крыніцы: krapivabr2012, sbm2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

сыгра́ны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. сыгра́ны сыгра́ная сыгра́нае сыгра́ныя
Р. сыгра́нага сыгра́най
сыгра́нае		 сыгра́нага сыгра́ных
Д. сыгра́наму сыгра́най сыгра́наму сыгра́ным
В. сыгра́ны (неадуш.)
сыгра́нага (адуш.)		 сыгра́ную сыгра́нае сыгра́ныя (неадуш.)
сыгра́ных (адуш.)
Т. сыгра́ным сыгра́най
сыгра́наю		 сыгра́ным сыгра́нымі
М. сыгра́ным сыгра́най сыгра́ным сыгра́ных

Іншыя варыянты: сы́граны.

Крыніцы: piskunou2012, prym2009, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

сыгра́ны

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. сыгра́ны сыгра́ная сыгра́нае сыгра́ныя
Р. сыгра́нага сыгра́най
сыгра́нае		 сыгра́нага сыгра́ных
Д. сыгра́наму сыгра́най сыгра́наму сыгра́ным
В. сыгра́ны (неадуш.)
сыгра́нага (адуш.)		 сыгра́ную сыгра́нае сыгра́ныя (неадуш.)
сыгра́ных (адуш.)
Т. сыгра́ным сыгра́най
сыгра́наю		 сыгра́ным сыгра́нымі
М. сыгра́ным сыгра́най сыгра́ным сыгра́ных

Кароткая форма: сыгра́на.

Крыніцы: dzsl2007, piskunou2012, prym2009, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

сы́граны театр., муз. сы́гранный; см. сыгра́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

сыгра́ны, ‑ая, ‑ае.

1. Дзеепрым. зал. пр. ад сыграць.

2. у знач. прым. Які вызначаецца зладжанасцю ў працэсе ігры. Сыграны аркестр.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

сы́гранный

1. згуля́ны;

2. театр., муз. сыгра́ны.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ігра́ць і граць, -а́ю, -а́еш, -а́е; незак.

1. што на чым і без дап. Выконваць (музычны твор, п’есу на сцэне, ролю і інш.).

І. на акардэоне.

І. ролю партызана.

2. на чым, у чым. Блішчаць, пералівацца рознымі колерамі, быць у руху, змяняцца (пра ўсмешку і пад.).

Усмешка іграе на твары.

3. Тое, што і гуляць (у 2 знач.).

І. у хакей.

4. перан. Быць у бадзёрым, узбуджаным стане (пра пачуцці, уяўленні і пад.).

Кроў іграе.

◊

Іграць на нервах (разм., неадабр.) — гнявіць, нерваваць каго-н.

Іграць у адну дудку (разм., неадабр.) — быць заадно з кім-н.

|| зак. сыгра́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е; сы́граны (да 1 і 2 знач.).

|| наз. ігра́, -ы́, мн. ігры, іграў, ж. і ігра́нне, -я, н. (да 1 знач.).

І. на цымбалах.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)