сшы́ты

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. сшы́ты сшы́тая сшы́тае сшы́тыя
Р. сшы́тага сшы́тай
сшы́тае		 сшы́тага сшы́тых
Д. сшы́таму сшы́тай сшы́таму сшы́тым
В. сшы́ты (неадуш.)
сшы́тага (адуш.)		 сшы́тую сшы́тае сшы́тыя (неадуш.)
сшы́тых (адуш.)
Т. сшы́тым сшы́тай
сшы́таю		 сшы́тым сшы́тымі
М. сшы́тым сшы́тай сшы́тым сшы́тых

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

сшы́ты

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. сшы́ты сшы́тая сшы́тае сшы́тыя
Р. сшы́тага сшы́тай
сшы́тае		 сшы́тага сшы́тых
Д. сшы́таму сшы́тай сшы́таму сшы́тым
В. сшы́ты (неадуш.)
сшы́тага (адуш.)		 сшы́тую сшы́тае сшы́тыя (неадуш.)
сшы́тых (адуш.)
Т. сшы́тым сшы́тай
сшы́таю		 сшы́тым сшы́тымі
М. сшы́тым сшы́тай сшы́тым сшы́тых

Кароткая форма: сшы́та.

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

сшы́ты сши́тый; смётанный; состёганный, ста́чанный; см. сшыць;

◊ нязгра́бна скро́ены, ды мо́цна с. — погов. нела́дно скро́ен, да кре́пко сшит

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

сшы́ты, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад сшыць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ста́чанный

1. пашы́ты, сшы́ты;

2. сшы́ты, пашы́ты; см. стача́ть;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

состёганный сфастрыгава́ны, сшы́ты, мног. пасшыва́ны;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ласі́навы, ‑ая, ‑ае.

Зроблены, сшыты з ласіны. Ласінавая куртка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

вуа́левы, ‑ая, ‑ае.

Зроблены, сшыты з вуалі (у 1 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

мультано́вы, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да мультану ​1, сшыты з мультану. Мультановая кофта. Мультановы халат.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

сшыць, сшы́ю, сшы́еш, сшы́е; сшы́ты; зак., што.

1. гл. шыць.

2. Злучыць шыццём.

С. два кліны скуры.

|| незак. сшыва́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е (да 2 знач.).

|| наз. сшыва́нне, -я, н. (да 2 знач.) і сшы́ўка, -і, ДМ сшы́ўцы, ж. (да 2 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)