сшарэ́ць
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час |
|---|
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
сшарэ́ю |
сшарэ́ем |
| 2-я ас. |
сшарэ́еш |
сшарэ́еце |
| 3-я ас. |
сшарэ́е |
сшарэ́юць |
| Прошлы час |
|---|
| м. |
сшарэ́ў |
сшарэ́лі |
| ж. |
сшарэ́ла |
| н. |
сшарэ́ла |
| Дзеепрыслоўе |
|---|
| прош. час |
сшарэ́ўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
сшарэ́ць, ‑эю, ‑эеш, ‑эе; зак.
1. Стаць шэрым. — Што такое? Нічога не разумею! — выціснуў .. [Цімох] з сябе, спалатнеўшы, альбо больш дакладна сказаць — сшарэўшы, бо ягоны твар сваім колерам зраўняўся з колерам дыму. Дубоўка. Мне здалося, што драўляны будынак, пабудаваны літарай «П», сшарэў. Місько.
2. безас. Пра надыход змроку, вечара. На дварэ ўжо сшарэла, калі .. [Ліда] апынулася каля дзвярэй свайго дома. Чарнышэвіч. Непрыкметна сшарэла, разам з дажджом прыйшоў вечар. Дамашэвіч.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)