счарава́ць, -ру́ю, -ру́еш, -ру́е; -ру́й; -рава́ны; зак., каго-што (разм.).

Зачараваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

счарава́ць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. счару́ю счару́ем
2-я ас. счару́еш счару́еце
3-я ас. счару́е счару́юць
Прошлы час
м. счарава́ў счарава́лі
ж. счарава́ла
н. счарава́ла
Загадны лад
2-я ас. счару́й счару́йце
Дзеепрыслоўе
прош. час счарава́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

счарава́ць сов., разг. околдова́ть, заколдова́ть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

счарава́ць, ‑рую, ‑руеш, ‑руе; зак., каго-што.

Разм. Зачараваць. Счараваў вяскоўцаў снег: Хоць бы слова, крык ці смех, — Ціха-ціха. Гілевіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

счарава́ны, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад счараваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)