сцішэ́лы

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. сцішэ́лы сцішэ́лая сцішэ́лае сцішэ́лыя
Р. сцішэ́лага сцішэ́лай
сцішэ́лае		 сцішэ́лага сцішэ́лых
Д. сцішэ́ламу сцішэ́лай сцішэ́ламу сцішэ́лым
В. сцішэ́лы (неадуш.)
сцішэ́лага (адуш.)		 сцішэ́лую сцішэ́лае сцішэ́лыя (неадуш.)
сцішэ́лых (адуш.)
Т. сцішэ́лым сцішэ́лай
сцішэ́лаю		 сцішэ́лым сцішэ́лымі
М. сцішэ́лым сцішэ́лай сцішэ́лым сцішэ́лых

Крыніцы: piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

сцішэ́лы, ‑ая, ‑ае.

Які сцішэў, прыціх. Імклівых маланак сцішэлы рой Нясуць тыя [кавальскія] рукі з сабой. Сіпакоў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

присмире́лый сцішэ́лы;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)