сціша́цца
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
сціша́юся |
сціша́емся |
| 2-я ас. |
сціша́ешся |
сціша́ецеся |
| 3-я ас. |
сціша́ецца |
сціша́юцца |
| Прошлы час |
| м. |
сціша́ўся |
сціша́ліся |
| ж. |
сціша́лася |
| н. |
сціша́лася |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
сціша́йся |
сціша́йцеся |
| Дзеепрыслоўе |
| цяп. час |
сціша́ючыся |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
сціша́цца несов., возвр., страд., см. сці́швацца
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
сціша́цца, ‑аюся, ‑аешся, ‑аецца; незак.
1. Незак. да сцішыцца.
2. Зал. да сцішаць.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
сці́шыцца, -шуся, -шышся, -шыцца; зак.
1. Стаць больш павольным (пра рух машыны).
Машыны сцішыліся.
2. Пра гукі, шумы: стаць цішэйшым, бясшумным; сціхнуць.
У зале сцішыліся гукі акардэона.
Перад навальніцай усё сцішылася.
3. Перастаць хвалявацца; супакоіцца, змоўкнуць.
Дзіця паплакала і сцішылася.
4.(1 і 2 ас. звычайна не ўжыв.). Пра з’явы прыроды: паменшыцца ў сіле; спыніцца.
Раніцай дождж сцішыўся.
5. Прыйсці ў стан нерухомасці, спакою.
Мора к вечару сцішылася.
|| незак. сці́швацца, -аюся, -аешся, -аецца і сціша́цца, -а́юся, -а́ешся, -а́ецца.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
сці́шыцца
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
сці́шуся |
сці́шымся |
| 2-я ас. |
сці́шышся |
сці́шыцеся |
| 3-я ас. |
сці́шыцца |
сці́шацца |
| Прошлы час |
| м. |
сці́шыўся |
сці́шыліся |
| ж. |
сці́шылася |
| н. |
сці́шылася |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
сці́шся |
сці́шцеся |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
сці́шыўшыся |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
умеря́ться
1. змянша́цца;
2. страд. змянша́цца, зме́ншвацца; стры́млівацца, сціша́цца; утаймо́ўвацца.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
успока́иваться
1. супако́йвацца, заспако́йвацца;
2. (утихать) сці́швацца, сціша́цца, суціша́цца, суці́швацца, суніма́цца;
3. (угомоняться) уціхамі́рвацца;
4. страд. супако́йвацца, заспако́йвацца; сці́швацца, сціша́цца, суціша́цца, суці́швацца, суніма́цца; уціхамі́рвацца; см. успока́ивать;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
гаі́цца, гоіцца; незак.
1. Зажываць, залечвацца (пра рану, нарыў і пад.). Пазбіралі пер’я, пуху, Каб шпаку цяплей было, Каб было заўсёды суха, Каб гаілася крыло. Грахоўскі. // перан. Сцішацца, супакойвацца (пра душэўны боль, пачуццё крыўды). Дзіцячае сэрца хутка гоіцца.
2. Зал. да гаіць.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)