сціна́цца гл. сцяцца¹-2.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

сціна́цца

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. сціна́юся сціна́емся
2-я ас. сціна́ешся сціна́ецеся
3-я ас. сціна́ецца сціна́юцца
Прошлы час
м. сціна́ўся сціна́ліся
ж. сціна́лася
н. сціна́лася
Загадны лад
2-я ас. сціна́йся сціна́йцеся
Дзеепрыслоўе
цяп. час сціна́ючыся

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

сціна́цца I несов., страд., разг. сруба́ться, ссека́ться, сноси́ться; см. сціна́ць I

сціна́цца II несов., разг.

1. (о зубах) сти́скиваться, сжима́ться;

2. (о губах) сжима́ться;

3. (покрываться тонким слоем льда) подёргиваться льдом;

4. страд. сти́скиваться; сжима́ться; см. сціна́ць II

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

сціна́цца ​1, ‑аюся, ‑аешся, ‑аецца; незак.

1. Незак. да сцяцца ​1.

2. Зал. да сцінаць ​1.

сціна́цца ​2, ‑аюся, ‑аешся, ‑аецца; незак.

1. Незак. да сцяцца ​2.

2. Зал. да сцінаць ​2.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

сця́цца¹, сатну́ся, сатне́шся, сатне́цца; сатнёмся, сатняце́ся, сатну́цца; сця́ўся, сцяла́ся, -ло́ся; сатні́ся; зак.

Счапіцца ў бойцы, сварцы.

|| незак. сціна́цца, -а́юся, -а́ешся, -а́ецца.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

сця́цца², сатну́ся, сатне́шся, сатне́цца; сатнёмся, сатняце́ся, сатну́цца; сця́ўся, сцяла́ся, -ло́ся; сатні́ся; зак. (разм.).

1. Сабрацца ў камяк, скурчыцца.

С. ад холаду.

2. (1 і 2 ас. не ўжыв.). Шчыльна злучыцца, сціснуцца (пра губы, зубы і пад.).

Губы сцяліся ад болю.

3. перан. Сціснуцца, выклікаўшы цяжкае дыханне (пра горла, грудзі і пад.).

Унутры ўсё сцялася.

Сцялося ад крыўды сэрца.

4. (1 і 2 ас. звычайна не ўжыв.). Зацвярдзець пад уздзеяннем марозу.

Гразь к вечару сцялася.

|| незак. сціна́цца, -а́юся, -а́ешся, -а́ецца.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

Сцёншыся. Гл. сцінацца.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Сцён ’шарош’ (ЛА, 2), сьцюон ’тонкі лёд’ (Бес.), стін ’тонкая ледзяная скарынка на вадзе’ (Сл. Брэс.; ЛА, 2). Дэвербатыў ад сцінаць, сцінацца (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

поджима́ться

1. (о ногах) падку́рчвацца, падгіна́цца; (о хвосте) падціска́цца, падку́рчвацца, падту́львацца; (о губах) сціска́цца, сту́львацца, сціна́цца;

2. (прижиматься) разг. прыціска́цца; см. поджа́ться;

3. страд. падку́рчвацца, падгіна́цца; падціска́цца, падту́львацца; сціска́цца; сту́львацца, сціна́цца; прыціска́цца; см. поджима́ть.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

сцепля́ться

1. (цепляться одно за другое) счапля́цца, счэ́плівацца;

2. (соединяться сплетаясь) сашчапля́цца, сашчэ́плівацца;

3. (сжиматься) разг. сціска́цца, сціна́цца;

4. (схватываться в драке, вступать в ожесточённый спор) разг. счапля́цца, счэ́плівацца, сашчапля́цца, сашчэ́плівацца, схо́плівацца, схва́твацца, сплята́цца; см. сцепи́ться;

5. страд. счапля́цца, счэ́плівацца; сашчапля́цца, сашчэ́плівацца; сціска́цца, сціна́цца; см. сцепля́ть;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)