сцёбацца, -аюся, -аешся, -аецца; незак. (разм.).

Сцёбаць сябе або адзін аднаго чым-н. гнуткім.

С. венікам у лазні.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

сцё́бацца

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. сцё́баюся сцё́баемся
2-я ас. сцё́баешся сцё́баецеся
3-я ас. сцё́баецца сцё́баюцца
Прошлы час
м. сцё́баўся сцё́баліся
ж. сцё́балася
н. сцё́балася
Загадны лад
2-я ас. сцё́байся сцё́байцеся
Дзеепрыслоўе
цяп. час сцё́баючыся

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

сцёбацца несов. хлеста́ться, стега́ться

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

сцёбацца,

гл. сцябацца.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

сцяба́цца, ‑аюся, ‑аешся, ‑аецца і сцёбацца, ‑аюся, ‑аешся, ‑аецца; незак.

Разм. Сцёбаць сябе або адзін аднаго. Станіслаў залез на палок і пачаў сцёбацца венікам. Жычка. [Дзеці] лазілі па камлі, сцябаліся тонкімі бярозавымі розгамі. Маеўская.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

сцёбаць, -аю, -аеш, -ае; незак.

1. каго-што. Біць чым-н. гнуткім.

С. па спіне.

С. пугай.

С. дубцом па траве.

2. каго-што. Хвастаць таго, хто рухаецца праз зараснік (пра галіны).

Галіны бяроз балюча сцёбалі па тварах.

3. што. Піць у вялікай колькасці (разм., неадабр.).

С. гарэлку.

|| аднакр. сцёбнуць, -ну, -неш, -не; -ні.

|| звар. сцёбацца, -аюся, -аешся, -аецца (да 1 знач.).

|| наз. сцёбанне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

сцяба́цца несов., см. сцёбацца

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

сцяба́нне і сцёбанне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. сцябаць, сцёбаць і сцябацца, сцёбацца.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)