сцяжэ́ць
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
сцяжэ́ю |
сцяжэ́ем |
| 2-я ас. |
сцяжэ́еш |
сцяжэ́еце |
| 3-я ас. |
сцяжэ́е |
сцяжэ́юць |
| Прошлы час |
| м. |
сцяжэ́ў |
сцяжэ́лі |
| ж. |
сцяжэ́ла |
| н. |
сцяжэ́ла |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
сцяжэ́ўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
сцяжэ́ць, ‑эю, ‑эеш, ‑эе; зак.
Абл. Ацяжэць. Доля ты нашая — сумнае жніва, думка пра сноп, што сцяжэе ў руках... Капае званка на сэрца, на нізу горкая песня — сляза жаўрука... Таўлай.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)