сце́напіс, -у, м.

Роспіс сцен, сценны жывапіс.

|| прым. сценапі́сны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

сце́напіс

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. сце́напіс
Р. сце́напісу
Д. сце́напісу
В. сце́напіс
Т. сце́напісам
М. сце́напісе

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

сце́напіс, -су м., жив. сте́нопись ж.

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

сце́напіс, ‑у, м.

Сценны жывапіс, роспіс сцен. Сценапіс пячор.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

сте́нопись ж., жив. сце́напіс, -су м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)