сце́лісты
прыметнік, якасны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
сце́лісты |
сце́лістая |
сце́лістае |
сце́лістыя |
| Р. |
сце́лістага |
сце́лістай
сце́лістае |
сце́лістага |
сце́лістых |
| Д. |
сце́лістаму |
сце́лістай |
сце́лістаму |
сце́лістым |
| В. |
сце́лісты (неадуш.)
сце́лістага (адуш.) |
сце́лістую |
сце́лістае |
сце́лістыя (неадуш.)
сце́лістых (адуш.) |
| Т. |
сце́лістым |
сце́лістай
сце́лістаю |
сце́лістым |
сце́лістымі |
| М. |
сце́лістым |
сце́лістай |
сце́лістым |
сце́лістых |
Крыніцы:
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
сце́лісты, ‑ая, ‑ае.
Які мае сцябло, што сцелецца па зямлі, або ствол з галінамі, якія распасціраюцца над самай зямлёй. Сцелісты гарбузнік. Сцелістая яблыня.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
сте́лющийся
1. прич. які́ (што) сце́лецца;
2. прил. сце́лісты.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)