сцеблава́ты, -ая, -ае.

Пра расліны з вялікай колькасцю сцёблаў.

Буялі сцеблаватыя кветкі.

|| наз. сцеблава́тасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

сцеблава́ты

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. сцеблава́ты сцеблава́тая сцеблава́тае сцеблава́тыя
Р. сцеблава́тага сцеблава́тай
сцеблава́тае		 сцеблава́тага сцеблава́тых
Д. сцеблава́таму сцеблава́тай сцеблава́таму сцеблава́тым
В. сцеблава́ты (неадуш.)
сцеблава́тага (адуш.)		 сцеблава́тую сцеблава́тае сцеблава́тыя (неадуш.)
сцеблава́тых (адуш.)
Т. сцеблава́тым сцеблава́тай
сцеблава́таю		 сцеблава́тым сцеблава́тымі
М. сцеблава́тым сцеблава́тай сцеблава́тым сцеблава́тых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

сцеблава́ты стебли́стый

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

сцеблава́ты, ‑ая, ‑ае.

З вялікай колькасцю сцёблаў (пра расліны). Буялі жоўтыя сцеблаватыя кветкі. Чорны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

стебли́стый сцеблава́ты;

стебли́стое расте́ние сцеблава́тая раслі́на.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)