схі́лавы

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. схі́лавы схі́лавая схі́лавае схі́лавыя
Р. схі́лавага схі́лавай
схі́лавае		 схі́лавага схі́лавых
Д. схі́лаваму схі́лавай схі́лаваму схі́лавым
В. схі́лавы (неадуш.)
схі́лавага (адуш.)		 схі́лавую схі́лавае схі́лавыя (неадуш.)
схі́лавых (адуш.)
Т. схі́лавым схі́лавай
схі́лаваю		 схі́лавым схі́лавымі
М. схі́лавым схі́лавай схі́лавым схі́лавых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

схі́лавы скло́новый

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

схі́лавы, ‑ая, ‑ае.

Які знаходзіцца на схіле (у 1 знач.). Схілавыя землі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

схіл, -у, мн. -ы, -аў, м.

1. Нахіленая паверхня чаго-н.; пакаты спуск.

С. страхі.

С. гары.

2. перан. Набліжэнне канца жыцця.

С. жыцця.

◊

На схіле дзён (гадоў) (кніжн.) — пры набліжэнні старасці.

|| прым. схі́лавы, -ая, -ае (да 1 знач.; спец.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

скло́новый схі́лавы;

скло́новые зе́мли схі́лавыя зе́млі.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)