схібну́цца

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. схібну́ся схібнё́мся
2-я ас. схібне́шся схібняце́ся
3-я ас. схібне́цца схібну́цца
Прошлы час
м. схібну́ўся схібну́ліся
ж. схібну́лася
н. схібну́лася
Загадны лад
2-я ас. схібні́ся схібні́цеся
Дзеепрыслоўе
прош. час схібну́ўшыся

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

Схібну́цца ’памерці’: “Як матуля жыла, часценька гасціла // Матуленька схібнулась, гасціна мінулась” (свісл., Ант.), ’памыліцца’ (Нас., Стан.), схі́бны ’падманны, ненадзейны’ (Нас.). Да хібіць, хібы, гл.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)