схо́ўня
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
схо́ўня |
схо́ўні |
| Р. |
схо́ўні |
схо́ўняў
схо́вень |
| Д. |
схо́ўні |
схо́ўням |
| В. |
схо́ўню |
схо́ўні |
| Т. |
схо́ўняй
схо́ўняю |
схо́ўнямі |
| М. |
схо́ўні |
схо́ўнях |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
схо́ўня ж., разг.
1. храни́лище ср.;
2. убе́жище ср., укры́тие ср.
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
сховішча, схоў, сховань, схованка, схаванка, схоўка, схова, схоўня, сховы (мн.), спрат, укрыцце, прыкрыцце, засада, тайнік, патайнік, патаемнік, яўка; нара (перан.)
Слоўнік сінонімаў і блізказначных слоў, 2-е выданне (М. Клышка, правапіс да 2008 г.)