Verbum

анлайнавы слоўнік

схо́д

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

кво́рум, -у, мн. -ы, -аў, м. (афіц.).

Найменшая колькасць членаў сходу, дастатковая для прызнання яго правамоцным.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

расхо́дзіны, -дзін (разм.).

Разыход людзей з якога-н. сходу, бяседы і пад.

Перад расходзінамі бацькоў паклікала настаўніца.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

схо́дка ж. сход, род. схо́ду м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

дабы́ць, -бу́ду, -бу́дзеш, -бу́дзе; зак.

Прабыць дзе-н. да пэўнага тэрміну ці да канца.

Д. выпрабавальны тэрмін.

Д. да канца сходу.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

ве́дамасць, -і, мн. -і, -ей, ж.

1. Спіс, зводка якіх-н. фактычных даных.

Разліковая в.

2. мн. Назва некаторых перыядычных выданняў.

Ведамасці Нацыянальнага сходу Рэспублікі Беларусь.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

выбра́ннік, -а, мн. -і, -аў, м. (высок.).

Той, хто выбраны кім-н.

Дэпутаты Нацыянальнага сходу.

В. лёсу (перан.).

|| ж. выбра́нніца, -ы, мн. -ы, -ніц.

|| прым. выбра́нніцкі, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

ве́ча, -а, н.

Народны сход у Старажытнай Русі і Беларусі гараджан для вырашэння грамадскіх спраў, а таксама месца такога сходу.

Полацкае в.

|| прым. вечавы́, -а́я, -о́е.

В. звон.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

шматлю́днасць, ‑і, ж.

Уласцівасць шматлюднага. Шматлюднасць горада. Шматлюднасць сходу.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

аднагало́сны, ‑ая, ‑ае.

Агульны, аднадушны; прыняты ўсімі ўдзельнікамі сходу, пасяджэння і пад.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)