схаце́ць, схачу́, схо́чаш, схо́ча; схаці́; зак. (разм.).

Выявіць ахвоту; захацець.

Не с. пайсці ў грыбы.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

схаце́ць

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. схачу́ схо́чам
2-я ас. схо́чаш схо́чаце
3-я ас. схо́ча схо́чуць
Прошлы час
м. схаце́ў схаце́лі
ж. схаце́ла
н. схаце́ла
Дзеепрыслоўе
прош. час схаце́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

схаце́ць сов., разг. захоте́ть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

схаце́ць, схачу, схочаш, схоча; зак.

Разм. Выявіць ахвоту, жаданне; захацець. «І чаму ён — вось пытанне, — Ганна думала не раз, — І ў апошні той наш час, У той мілы час спаткання, Не схацеў зайсці да нас?» Колас. Я .. сказала, што гэткі доўгі і моцны сон Марынкі мяне трывожыць. Бацька не схацеў нават слухаць мяне. Савіцкі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)