сфугава́ны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
сфугава́ны |
сфугава́ная |
сфугава́нае |
сфугава́ныя |
| Р. |
сфугава́нага |
сфугава́най сфугава́нае |
сфугава́нага |
сфугава́ных |
| Д. |
сфугава́наму |
сфугава́най |
сфугава́наму |
сфугава́ным |
| В. |
сфугава́ны (неадуш.) сфугава́нага (адуш.) |
сфугава́ную |
сфугава́нае |
сфугава́ныя (неадуш.) сфугава́ных (адуш.) |
| Т. |
сфугава́ным |
сфугава́най сфугава́наю |
сфугава́ным |
сфугава́нымі |
| М. |
сфугава́ным |
сфугава́най |
сфугава́ным |
сфугава́ных |
Крыніцы:
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
сфугава́ны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
сфугава́ны |
сфугава́ная |
сфугава́нае |
сфугава́ныя |
| Р. |
сфугава́нага |
сфугава́най сфугава́нае |
сфугава́нага |
сфугава́ных |
| Д. |
сфугава́наму |
сфугава́най |
сфугава́наму |
сфугава́ным |
| В. |
сфугава́ны (неадуш.) сфугава́нага (адуш.) |
сфугава́ную |
сфугава́нае |
сфугава́ныя (неадуш.) сфугава́ных (адуш.) |
| Т. |
сфугава́ным |
сфугава́най сфугава́наю |
сфугава́ным |
сфугава́нымі |
| М. |
сфугава́ным |
сфугава́най |
сфугава́ным |
сфугава́ных |
Кароткая форма: сфугава́на.
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
сфугава́ны спец. сфуго́ванный
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
сфугава́ны, ‑ая, ‑ае.
Дзеепрым. зал. пр. ад сфугаваць.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
сфуго́ваны, см. сфугава́ны
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)