сферо́ід
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
сферо́ід |
сферо́іды |
| Р. |
сферо́іда |
сферо́ідаў |
| Д. |
сферо́іду |
сферо́ідам |
| В. |
сферо́ід |
сферо́іды |
| Т. |
сферо́ідам |
сферо́ідамі |
| М. |
сферо́ідзе |
сферо́ідах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
сферо́ід м., спец. сферо́ид
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
сферо́ід, ‑а, М ‑дзе, м.
Спец. Цела, якое ўтвараецца вярчэннем эліпса вакол яго малой восі; сплюшчаны шар, паверхня такога шара.
[Ад грэч. sphaira — шар і eidos — від.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
сферо́ид мат. сферо́ід, -да м.;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)