сферо́метр
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
сферо́метр |
сферо́метры |
| Р. |
сферо́метра |
сферо́метраў |
| Д. |
сферо́метру |
сферо́метрам |
| В. |
сферо́метр |
сферо́метры |
| Т. |
сферо́метрам |
сферо́метрамі |
| М. |
сферо́метры |
сферо́метрах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
сферо́метр м., физ. сферо́метр
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
сферо́метр физ. сферо́метр, -ра м.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
сферо́метр, ‑а, м.
Прылада для вымярэння крывізны сферычных паверхняў (лінзаў, шкла ў акулярах і пад.), якая ўжываецца ў аптычнай прамысловасці.
[Ад грэч. sphaira — шар і metréo — вымяраю.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)