сухо́тная

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, субстантываваны, ад’ектыўнае скланенне

адз. мн.
ж. -
Н. сухо́тная сухо́тныя
Р. сухо́тнай сухо́тных
Д. сухо́тнай сухо́тным
В. сухо́тную сухо́тных
Т. сухо́тнай
сухо́тнаю		 сухо́тнымі
М. сухо́тнай сухо́тных

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

сухо́тная сущ. чахо́точная

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

чахо́точная сущ. сухо́тніца, -цы ж., сухо́тная, -най ж.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

сухо́тны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. сухо́тны сухо́тная сухо́тнае сухо́тныя
Р. сухо́тнага сухо́тнай
сухо́тнае		 сухо́тнага сухо́тных
Д. сухо́тнаму сухо́тнай сухо́тнаму сухо́тным
В. сухо́тны (неадуш.)
сухо́тнага (адуш.)		 сухо́тную сухо́тнае сухо́тныя (неадуш.)
сухо́тных (адуш.)
Т. сухо́тным сухо́тнай
сухо́тнаю		 сухо́тным сухо́тнымі
М. сухо́тным сухо́тнай сухо́тным сухо́тных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

сухо́тны, ‑ая, ‑ае.

1. Хворы на сухоты. Стаяў мокры, відаць, сухотны, італьянец, прадаваў з латка гіпсавых напалеонаў. Караткевіч. / у знач. наз. сухо́тны, ‑ага, м.; сухо́тная, ‑ай, ж. Вясна для сухотных — не радасць, Вясна для сухотных — праверка. Жычка.

2. Такі, што бывае пры сухотах. Сухотны кашаль. □ Дзве слязінкі ўпалі На матчыну скронь, На сухотнае ўпалі аблічча... Трус. Твар вельмі бледны, малочна-белы, толькі на скулах ружавеюць дзве плямы сухотнага румянцу. Мікуліч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)