сухосто́й​I собир. (засохшие на корню деревья) сухасто́й, -то́ю м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

сухосто́й​II (период перед отёлом) с.-х. за́пуск, -ку м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

сухасто́й, -то́ю м. сухосто́й, сухосто́йник

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Сухасто́й ’высахлае на корані дрэва’ (Бяльк., Сл. ПЗБ, Пятк. 1), ’сухі лес, сушняк, засохлыя дрэвы’ (Касп., Сл. ПЗБ, Сержп. Прымхі, Янк. 2, Сцяшк.), сухосто́й ’тс’ (ТС), сухасто́іна ’засохлае асобнае дрэва’ (Сл. ПЗБ, Янк. 2). Да сухі і стаяць, гл.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

за́пуск I, -ку м. за́пуск; пуск;

з. шту́чнага спадаро́жніка Зямлі́ — за́пуск иску́сственного спу́тника Земли́;

з. мато́ра — за́пуск мото́ра;

з. у вытво́рчасць — пуск в произво́дство

за́пуск II, -ку м., с.-х. (период перед отёлом) сухосто́й

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)