сухі́
прыметнік, якасны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
сухі́ |
суха́я |
сухо́е |
сухі́я |
| Р. |
сухо́га |
сухо́й сухо́е |
сухо́га |
сухі́х |
| Д. |
сухо́му |
сухо́й |
сухо́му |
сухі́м |
| В. |
сухі́ (неадуш.) сухо́га (адуш.) |
суху́ю |
сухо́е |
сухі́я (неадуш.) сухі́х (адуш.) |
| Т. |
сухі́м |
сухо́й сухо́ю |
сухі́м |
сухі́мі |
| М. |
сухі́м |
сухо́й |
сухі́м |
сухі́х |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
паве́трана-сухі́
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
паве́трана-сухі́ |
паве́трана-суха́я |
паве́трана-сухо́е |
паве́трана-сухі́я |
| Р. |
паве́трана-сухо́га |
паве́трана-сухо́й паве́трана-сухо́е |
паве́трана-сухо́га |
паве́трана-сухі́х |
| Д. |
паве́трана-сухо́му |
паве́трана-сухо́й |
паве́трана-сухо́му |
паве́трана-сухі́м |
| В. |
паве́трана-сухі́ (неадуш.) паве́трана-сухо́га (адуш.) |
паве́трана-суху́ю |
паве́трана-сухо́е |
паве́трана-сухі́я (неадуш.) паве́трана-сухі́х (адуш.) |
| Т. |
паве́трана-сухі́м |
паве́трана-сухо́й паве́трана-сухо́ю |
паве́трана-сухі́м |
паве́трана-сухі́мі |
| М. |
паве́трана-сухі́м |
паве́трана-сухо́й |
паве́трана-сухі́м |
паве́трана-сухі́х |
Крыніцы:
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
Сухо́е
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, субстантываваны, ад’ектыўнае скланенне
|
адз. |
| н. |
| Н. |
Сухо́е |
| Р. |
Сухо́га |
| Д. |
Сухо́му |
| В. |
Сухо́е |
| Т. |
Сухі́м |
| М. |
Сухі́м |
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
ча́йніца, -ы, мн. -ы, -ніц, ж.
Пасудзіна для захоўвання сухога чаю.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
лоўж, лаўжа́, мн. лаўжы́, лаўжо́ў, м.
Куча сухога галля.
Ссечанае галлё сцягвалі ў л.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
шо́рах, -у, мн. -і, -аў, м.
Глухі гук ад трэння, лёгкага дакранання да чаго-н.
Ш. сухога лісця.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
стэп, -у, мн. -ы, -аў, м.
Бязлесная роўная прастора ў зоне сухога клімату з травяністай расліннасцю.
|| прым. стэ́павы, -ая, -ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
су́шка¹, -і, ДМ -шцы, мн. -і, -шак, ж.
Хлебабулачны выраб у выглядзе малога, тонкага і сухога абаранка.
|| прым. су́шачны, -ая, -ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
крэ́кер, -у, м.
Разнавіднасць сухога пячэння, якое гатуецца з пшанічнай мукі і тлушчу, на дражджах і доўга захоўвае свае харчовыя якасці.
|| прым. крэ́керны, -ая, -ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
ча́йніца, ‑ы, ж.
Пасудзіна для захоўвання сухога чаю.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)