сухацве́т

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. сухацве́т
Р. сухацве́ту
Д. сухацве́ту
В. сухацве́т
Т. сухацве́там
М. сухацве́це

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

сухацве́т, -ту м., бот. сухоцве́т

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

сухацве́т, ‑у, М ‑цвеце, м.

Назва рада травяністых раслін з сухімі кветкамі, якія не вянуць; бяссмертнік.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

бессме́ртник бот. сухацве́т, -ту м., бяссме́ртнік, -ку м.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

сухоцве́т бот. сухацве́т, -ту м., бяссме́ртнік, -ку м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

◎ Пасме́ртнік, посміртнік ’бурачок камяністы, Alyssum saxatile L.’ (Бейл.). З рус. бессмертник ’сухацвет’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

бяссме́ртнік, ‑у, м., зб.

Назва рада травяністых раслін з сухімі кветкамі, якія не вянуць; імартэль, сухацвет. Пад акном разросся куст бэзу, дацвіталі вяргіні і бяссмертнікі. Сабаленка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)