сухасто́йны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. сухасто́йны сухасто́йная сухасто́йнае сухасто́йныя
Р. сухасто́йнага сухасто́йнай
сухасто́йнае		 сухасто́йнага сухасто́йных
Д. сухасто́йнаму сухасто́йнай сухасто́йнаму сухасто́йным
В. сухасто́йны (неадуш.)
сухасто́йнага (адуш.)		 сухасто́йную сухасто́йнае сухасто́йныя (неадуш.)
сухасто́йных (адуш.)
Т. сухасто́йным сухасто́йнай
сухасто́йнаю		 сухасто́йным сухасто́йнымі
М. сухасто́йным сухасто́йнай сухасто́йным сухасто́йных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

сухасто́йны сухосто́йный

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

сухасто́йны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да сухастою, з’яўляецца сухастоем. Здаўна на тоўстай сухастойнай бярозе каля лесу гнездавалі буслы. Паслядовіч. // Прыгатаваны з сухастою. Сухастойныя дровы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

сухасто́й, -ю, м., зб.

Засохлыя на корані дрэвы.

|| наз. сухасто́йны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

подсто́йный сухасто́йны.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

сухосто́йный​I сухасто́йны.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)