суха́рніца
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
суха́рніца |
суха́рніцы |
| Р. |
суха́рніцы |
суха́рніц |
| Д. |
суха́рніцы |
суха́рніцам |
| В. |
суха́рніцу |
суха́рніцы |
| Т. |
суха́рніцай
суха́рніцаю |
суха́рніцамі |
| М. |
суха́рніцы |
суха́рніцах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
суха́рніца, ‑ы, ж.
Пасудзіна для сухароў, пячэння і пад.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
суха́рница суха́рніца, -цы ж.;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)