сухаве́йны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. сухаве́йны сухаве́йная сухаве́йнае сухаве́йныя
Р. сухаве́йнага сухаве́йнай
сухаве́йнае		 сухаве́йнага сухаве́йных
Д. сухаве́йнаму сухаве́йнай сухаве́йнаму сухаве́йным
В. сухаве́йны (неадуш.)
сухаве́йнага (адуш.)		 сухаве́йную сухаве́йнае сухаве́йныя (неадуш.)
сухаве́йных (адуш.)
Т. сухаве́йным сухаве́йнай
сухаве́йнаю		 сухаве́йным сухаве́йнымі
М. сухаве́йным сухаве́йнай сухаве́йным сухаве́йных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

сухаве́йны сухове́йный

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

сухаве́йны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да сухавею, з’яўляецца сухавеем. Штодзень у сінеч даль адзета, З адной дзьме вецер стараны, Ды вецер зыркі, сухавейны. Колас.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

сухаве́й, -ю, мн. -і, -яў, м.

Сухі гарачы вецер, які нясе з сабой працяглую засуху.

|| прым. сухаве́йны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

сухове́йный сухаве́йны.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)