сутыкну́ты

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. сутыкну́ты сутыкну́тая сутыкну́тае сутыкну́тыя
Р. сутыкну́тага сутыкну́тай
сутыкну́тае		 сутыкну́тага сутыкну́тых
Д. сутыкну́таму сутыкну́тай сутыкну́таму сутыкну́тым
В. сутыкну́ты (неадуш.)
сутыкну́тага (адуш.)		 сутыкну́тую сутыкну́тае сутыкну́тыя (неадуш.)
сутыкну́тых (адуш.)
Т. сутыкну́тым сутыкну́тай
сутыкну́таю		 сутыкну́тым сутыкну́тымі
М. сутыкну́тым сутыкну́тай сутыкну́тым сутыкну́тых

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

сутыкну́ты

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. сутыкну́ты сутыкну́тая сутыкну́тае сутыкну́тыя
Р. сутыкну́тага сутыкну́тай
сутыкну́тае		 сутыкну́тага сутыкну́тых
Д. сутыкну́таму сутыкну́тай сутыкну́таму сутыкну́тым
В. сутыкну́ты (неадуш.)
сутыкну́тага (адуш.)		 сутыкну́тую сутыкну́тае сутыкну́тыя (неадуш.)
сутыкну́тых (адуш.)
Т. сутыкну́тым сутыкну́тай
сутыкну́таю		 сутыкну́тым сутыкну́тымі
М. сутыкну́тым сутыкну́тай сутыкну́тым сутыкну́тых

Кароткая форма: сутыкну́та.

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

сутыкну́ты сто́лкнутый; см. сутыкну́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

сутыкну́ты, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад сутыкнуць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

сто́лкнутый

1. саштурхну́ты; сапхну́ты, спіхну́ты;

2. сту́кнуты;

3. сутыкну́ты; см. столкну́ть.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)