артры́т, -у, М -ры́це, м.

Запаленне суставаў інфекцыйнага паходжання.

Рэўматычны а.

Інфекцыйны а.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

суста́ў

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. суста́ў суста́вы
Р. суста́ва суста́ваў
Д. суста́ву суста́вам
В. суста́ў суста́вы
Т. суста́вам суста́вамі
М. суста́ве суста́вах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

пада́гра, -ы, ж.

Хвароба суставаў і тканак, якая выклікаецца парушэннем абмену рэчываў у арганізме.

|| прым. падагры́чны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

рэўматы́зм, -у, м.

Інфекцыйнаалергічная хвароба з паражэннем суставаў, сардэчна-сасудзістай сістэмы, якая звычайна суправаджаецца вострым болем.

Застарэлы р.

|| прым. рэўматы́чны, -ая, -ае і рэўмато́ідны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

артры́т, ‑а, М ‑рыце, м.

Запаленне суставаў інфекцыйнага паходжання. Рэўматычны артрыт.

[Ад грэч. arthron — сустаў.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

згіна́льны, ‑ая, ‑ае.

Спец. Які служыць для згінання суставаў (пра мышцы).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

разгіна́льны, ‑ая, ‑ае.

Спец. Які служыць для разгінання суставаў. Разгінальная мускулатура.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пада́гра, ‑ы, ж.

Захворванне суставаў і тканак у выніку парушэння абмену рэчываў.

[Лац. podagra.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

поліартры́т, ‑у, М ‑рыце, м.

Спец. Адначасовае або паслядоўнае захворванне многіх суставаў.

[Ад грэч. poly — многа і arthron — сустаў.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

рэўматы́зм, ‑у, м.

Хвароба сардэчна-сасудзістай сістэмы, суставаў з вострым болем і ламотай.

[Грэч. rheuma.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)