сусве́тны

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. сусве́тны сусве́тная сусве́тнае сусве́тныя
Р. сусве́тнага сусве́тнай
сусве́тнае		 сусве́тнага сусве́тных
Д. сусве́тнаму сусве́тнай сусве́тнаму сусве́тным
В. сусве́тны (неадуш.)
сусве́тнага (адуш.)		 сусве́тную сусве́тнае сусве́тныя (неадуш.)
сусве́тных (адуш.)
Т. сусве́тным сусве́тнай
сусве́тнаю		 сусве́тным сусве́тнымі
М. сусве́тным сусве́тнай сусве́тным сусве́тных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

сусве́тны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. сусве́тны сусве́тная сусве́тнае сусве́тныя
Р. сусве́тнага сусве́тнай
сусве́тнае		 сусве́тнага сусве́тных
Д. сусве́тнаму сусве́тнай сусве́тнаму сусве́тным
В. сусве́тны (неадуш.)
сусве́тнага (адуш.)		 сусве́тную сусве́тнае сусве́тныя (неадуш.)
сусве́тных (адуш.)
Т. сусве́тным сусве́тнай
сусве́тнаю		 сусве́тным сусве́тнымі
М. сусве́тным сусве́тнай сусве́тным сусве́тных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

выда́тнасць, -і, ж.

1. гл. выдатны.

2. Што-н. славутае.

Архітэктурныя выдатнасці Полацка.

3. Выдатны ў нейкай справе спецыяліст.

Сусветныя выдатнасці навукі.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

выда́тнасць, ‑і, ж.

1. Уласцівасць выдатнага; незвычайнасць.

2. Што‑н. славутае. Архітэктурныя выдатнасці Полацка. Прыродныя і этнаграфічныя выдатнасці.

3. Выдатны ў нейкай справе спецыяліст. Сусветныя выдатнасці навукі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

рэлі́гія, -і, ж.

1. Адна з форм грамадскай свядомасці — сукупнасць духоўных уяўленняў, што грунтуюцца на веры ў звышнатуральныя сілы і істоты (багоў, духаў), якія з’яўляюцца прадметам пакланення.

2. мн. -і, -гій. Адзін з напрамкаў такой грамадскай свядомасці.

Сусветныя рэлігіі (будызм, іслам, хрысціянства).

|| прым. рэлігі́йны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

асме́ліць, ‑лю, ‑ліш, ‑ліць; зак., каго.

Прыдаць каму‑н. смеласці, рашучасці, адвагі. Ты [гусляр] адважыўся мне на сляпы перакор Вызваняці сусветныя грэлі; Платы маю шмат я для такіх непакор, Хто сябе проці мне стаць асмеліў. Купала.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

выда́тнасць ж.

1. (необычность) необыкнове́нность, необыча́йность; незауря́дность, недю́жинность;

2. (что-л. знаменитое, достопримечательное) достопримеча́тельность, примеча́тельность;

архітэкту́рныя ~сці По́лацка — архитекту́рные достопримеча́тельности По́лоцка;

3. (отличный в каком-л. деле специалист; известность, прославленность) знамени́тость;

сусве́тныя ~сці наву́кі — мировы́е знамени́тости нау́ки;

4. (заслуга, отмеченная наградой) отли́чие ср.

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)